داروهای ممنوعه در سفرهای خارجی

بیشتر مسافران بنا به دلایل مختلف از جمله بیماری، پیشگیری، یا برخی کسالت‌های احتمالی در طول سفر دارو به همراه می‌برند. ولی حمل دارو در برخی کشورها ممنوع است و حتی مشمول جریمه یا مجازات نیز می‌شود.

برخی از داروها از بعد قانون در کشورهای مختلف ممنوع هستند و مسافران باید در سفرهای خارجی این ممنوعیت را مدنظر قرار دهند.

برخلاف انتظار، فقط داروهای قاچاق در کشورهای خارجی دچار ممنوعیت نیستند؛ بعبارت دیگر، داروهایی مانند قرص‌های خواب‌آور نیز می‌توانند در سفرهای خارجی گردشگران را به سادگی دچار دردسر کنند. برای مثال، در کشورهای بالی، ژاپن و امارات متحده عربی که مقصد گردشگران استرالیایی هستند، داروهای حاوی کدئین، پزودوافدرین نظیر قرص‌های سرماخوردگی و آنفولانزا، مرفین و دگزامفتامین، در لیست داروهای ممنوعه قرار دارند. یا در کشورهای تایلند، کانادا و ویتنام گردشگران ملزم به ارائه مجوز یا نامه کتبی پزشک معالج برای حمل و دز مصرف داروهای خود هستند. حتی در کشور امارات، عدم ارائه این مدارک برای برخی داروهای خاص، منجر به پیگرد قانونی مسافران می‌شود.

قرص‌های خواب‌آور مانند استیلناکس که از خانواده بنزودیازپین هستند، در کشورهای بالی، تایلند و ویتنام ممنوع بوده و گردشگران پیش از عزیمت به این کشور باید در این مورد تحقیق لازم را انجام دهند. از این رو، گردشگران باتجربه بر اهمیت آگاهی از قانون حمل دارو و همچنین دردسرها و خطرهای احتمالی دارو در هنگام سفر به کشورهای مختلف تاکید دارند. 

برای مثال، گردشگری چنین اظهار کرد که پس از ورود به رم به دلیل حمل مقدار زیادی قرص در چمدان احضار و مورد بازخواست ماموران گمرگی قرار گرفت. وی در ادامه افزود که ماموران که به دلیل حجم زیاد دارو به وجود داروهای مخدر در چمدان مشکوک شده و به این دلیل، کلیه داروهای وی از جمله داروهای آرتروز، فشار خون بالا، دیابت و غیره را که در داخل یک بطری قهوه قرار داشت، از چمدان وی خارج کردند. اگر چه در پایان ماجرا، آن‌ها به حقیقت ماجرا پی بردند، ولی این تجربه ثابت کرد که در هنگام سفر به کشورهای خارجی بویژه در مناطقی که دارای مقررات سختگیرانه‌ای هستند، باید دقت عمل بیشتری داشت.

در موقعیت مشابه دیگری نیز به دلیل وجود آدرنالین در داروی اپیپن، داروی این گردشگر توسط خط هوائی داخلی کشور چین ضبط شد.

بنابراین، راه‌ حلی که برای مشکلاتی از این دست به نظر می‌رسد این است که قبل از سفر از پزشک معالج درخواست کنید تا نامه‌ای مبنی بر الزام مصرف داروها به همراه میزان مصرف تنظیم کند. ولی باید به خاطر داشت که نامه مربوطه به منزله مجوز حمل دارو در کشور لحاظ‌کننده ممنوعیت نیست. علاوه بر این، بهتر است تا کلیه داروها در ظرف اصلی خود نگهداری و حمل شوند. البته برای آگاهی بیشتر از لیست داروهای ممنوعه، وبسایت smartraveller، ممنوعیت دارویی کشورهای مختلف را منتشر می‌کند. حتی برای اطمینان بیشتر از حمل قانونی داروها می‌توان به سفارت، کنسولگری یا کمیسری کشور مربوطه پیش از عزیمت به آنجا مراجعه کرد.